Eindelijk… de zon schijnt en de lucht is blauw..

 Eindelijk vandaag weer eens een zonnige dag, en na een goede nachtrust en een kort busritje mogen we weer op pad. Bij een hotel in het station van Weert mocht ik echt niet naar het toilet, maar gelukkig wel bij een broodjeszaak ernaast, waar ze ook nog eens lekkere koffie hebben.

Wat wil je nog meer. Via recreatiegebied de IJzeren man, alweer?!, liepen we de stad. Het park er omheen was erg leuk met een zintuigenroute voor kinderen, daarnaast waren er kilometeraanduidingen voor hardlopers en zelfs fitnesstoestellen. Er werd dan ook volop getraind door loopgroepen. Na dit mooie park langs stille wegen het buitengebied in. Heel voorzichtig, heel subtiel begint het landschap al ietsjepietsje te glooien, voor wat volgende week komen gaat. Veel vriendelijke mensen onderweg met belangstelling voor wat ik gedaan heb en nog ga doen de komende weken. En bij een picknickbank zag ik nog mijn picknickmaatje van gisteren. En weer was het prachtig over de heide, echt iets extra’s dat deze dit jaar zo prachtig in bloei staat en nog wel tijdens mijn Pelgrimstocht. 

In het plaatsje Tungelroy een beetje pech, want de horeca was (nog) niet open, dan maar doorstappen tot de volgende mogelijkheid. Gelukkig had ik nog net genoeg eten en drinken bij mij. Na een mooi stuk door een moerassig gebied, was ik na 16 km bij een horeca stop aangeland, en wat voor een: een prachtige theetuin in the middle of nowhere! Had hier een hele pot thee lekker met pruimen taart genuttigd. Zal wel dorst gehad hebben. Echt een fijne plek om te rusten. Denk dat mijn moeder dit ook een mooi plekje vindt; theetuin de Tungelroyse Beek. Na nog een leuk stukje over een knuppelbrug, belandde ik in het plaatsje Ell. Hier wat gekocht voor de lunch. Dit snel opgegeten en weer door. Meestal gaat het eerste deel van de wandeldag best vlotjes, maar naar de tweede pauze kak ik best wel eens in. 
 

Langs fruitgaarden met volop rijp fruit en maisvelden ging het verder naar Hunsel. Hier een koude cola genuttigd, die zijn werk goed deed. Ik kon er weer even tegen. En dan zie je een bord met fruitautomaat staan, lekker een bakje blauwe bessen genomen. Heb er tot aan Thorn toe, lekker van gesnoept. Na een leuk laag paadje langs klimopbegroeiing, zag ik witte huizen: Thorn! We zijn er. 

Mijn logeeradres voor twee nachtjes deze keer verraste mij aangenaam, wat een prachtige tuin en kamer!

Omdat ik al wat later aankwam, waren de terrassen al vol en koos ik maar voor een pannenkoek. Ook lekker. En met mijn lievelingsdrankje Aperoll erbij. Fijne avond allemaal!