Da’s andere koek

20 augustus 2021 - Someren-Heide, Nederland

Schreef ik eergisteren, (het was er gisteravond niet van gekomen om mijn verslag te maken) dat die etappe wat tammetjes was. Deze etappe was totaal anders

We begonnen met een superlekker ontbijt met zelfgebakken brood, zelfgebakken cake, zelfgemaakte fruitsalade met bramen uit eigen tuin en uiteraard zelfgemaakte jam. Echt lekker! Nog voor mijn vertrek wilde de gastvrouw nog een foto van mijn schoenen, op de kamer hingen allemaal foto’s van schoenen, fietsen van gasten die hier geslapen hebben. Erg leuk!

1C1FC52C-CB7D-47A2-8E65-01B4F33630D4
 

Na een 1,5 km langs een doorgaande weg afgesneden te hebben, met een bus, gingen we van start, en het begon al meteen mooi met veel bos en bloeiende heide. En wat is het stil onderweg. Alleen als je een viaduct oversteekt is er geluid. De eerste horeca kwam in zicht, al op 4km, eigenlijk te vroeg, en ook nog niet officieel open, maar er was wel koffie voor mij. De kroeg heette ‘De hut van Mie Pils. Ooit een pleisterplaats voor postkoetsen en andere mensen onderweg. Tja, dan mag ik er ook wel even stoppen. Na deze stop ging het de A2 over, ‘Maastricht 79km’, ik mag na deze dag nog 165 km af leggen. Meer dan het dubbele dus. Na een mooie tocht langs bos en weide, met allerlei dieren liepen we Heeze binnen. Hier een verjaardagskaart voor mijn nichtje Fiene gekocht en mijzelf goed verzorgd met koffie en gebak, even goed fourageren voor de Stabrechtse heide. Eerst nog langs een kasteel, en vervolgens doemde de uitgestrekte heide op, geweldig! Stiekem wel blij dat het niet zo warm is. Ook hier weer meerdere vennetjes van regenwater, dat maakt de Brabantse heide anders dan de Veluwse. Helaas mag er niet gezwommen worden in de Vennen. 
 

Na een korte pauze op een terras kwam het laatste deel inzicht, en het bleef mooi met bos, heide én natuurlijk Vennen. Een beetje verdwaald op het laatst, maar gelukkig toch goed terecht gekomen. Na een kilometer van de route, bereikte ik mijn logeerplek. Bij een oudere lieve dame. Ik mocht zelfs een fiets lenen om wat te gaan eten in het dorp.

Vandaag steken we de Brabants - Limburgse grens over. Tis nog steeds een kwestie van geduld…

Foto’s

3 Reacties

  1. Elza:
    20 augustus 2021
    Leuke verslagen, Henrike.
    Geduld? Je bedoelt geduld tot je in Maastricht bent ? Maakt wandelen je niet geduldig ? Mij in ieder geval wel. Je kunt niet meer doen dan de ene voet voor de andere zetten....toch ?
  2. Ron:
    20 augustus 2021
    Met plezier lees ik mee Henrike.
    @Elza, ik denk met dat geduld dat Henrike het liedje van Rowan Heze bedoeld. Tis een kwestie van geduld, voor heel Holland Limburgs lult.
  3. Annemieke Blom:
    20 augustus 2021
    Weer leuk om te lezen! Je bent blijkbaar zo ontspannen onderweg dat je niet eens meer het aantal kilometers noemt die je aflegt.