De wandeling gaat verder; van de Kwakel naar Reeuwijk

Na een goede nachtrust en ontbijt gaan we weer op pad. De zon scheen al en het was gelukkig niet te koud voor korte mouwen. Het plaatsje waar ik overnachtte is bekend van het fort Quakel. Aangezien ik blijkbaar niet helemaal wakker was, het hele fort niet gezien en er helemaal voorbijgelopen. Aangezien ik nog ruim 32 km voor de boeg had, ook maar niet teruggelopen. Overigens is dit met 33 km de langste wandeldag van de drie weken dat ik aan de wandel ben. Voor een brug presteerde ik het alweer om verkeerd te lopen, maar gelukkig deze keer wel op tijd terug. Voorlopig hoefde ik niet op de weg te letten want we slingeren langs de Amstel lekker door, veel pleziervaart gezien, die vaak een hond op de boot hebben. Leuk en gezellig!  Bij een vriendelijke brugwachter mocht ik zelfs nog van het toilet gebruik maken, want de horeca, een mooie theetuin was niet open. Later mochten we een smal bruggetje over, 1 auto per keer. 
 

langs de andere  kant slingeren we nu verder, en vervelen doet het nog steeds niet, huisjes, vogels, Waterlelies en ook mooie tuintjes te zien. Later liepen we achter de dijk, iets eentoniger, maar algauw waren we de brug over en kwam de eerste stop bij theetuin en B&B de sfeerstal in zicht. Hier lekker gezeten met koffie en iets erbij. Hele leuke plek. Denk dat mijn moeder erg blij zal worden van deze tuin. Via een golfbaan, slingeren we alweer langs het water van ter Aar naar Aarlanderveen. En saai wordt het nog steeds niet. In Aarlanderveen was rustig en vredig. Prachtig oud plaatsje. Even buiten dit dorpje mijn boterhammen opgegeten. Langs de molenviergang, waar vier molens ieder hun eigen taak hebben of hadden in het bemalen van de polders, gingen we tegen de wind in naar Zwammerdam, na twee ophaalbruggen, met weer een stil centrum, belandde ik bij een eetgelegenheid in een zorgcentrum. Zo blij dat ik binnen zat toen het regende…  De laatste 9 kilometers waren niet meer zo spannend, behalve dat ik ongemerkt op privé terrein belandde en over een hoog hek moest klimmen en verder nog de volle laag kreeg tijdens een enorme stortbui. Gelukkig heeft mijn gastvrouw nog genoeg kranten om de schoenen te kunnen drogen. Savonds lasagne gehaald bij de supermarkt, alleen kon deze niet in de magnetron, lekker suf… van mij. Gelukkig mocht het in de oven. Inmiddels hangt er wat was te drogen en straks sluiten de luiken van mijn ogen… Tot morgen!